امروزه برند سازی شهری به عنوان یکی از مهم ترین و متنوع ترین صنایع درآمدزا در شهر و مدیریت درآمدی شهرهای دنیا مطرح است. نبود تصویر مناسب از شهرها در اذهان بازدیدکنندگان برای بسیاری از نقاط ایران منجر به محدود شدن سفر به این مناطق شده است. ازاین رو لزوم توجه به عوامل مؤثر بر تبیین برند مقاصد سفر اهمیت چشمگیری دارد. هدف اصلی پژوهش، ارزیابی مؤلفه های برند سازی شهری برای شهر زنجان است. این پژوهش کاربردی و از دسته پژوهش های توصیفی تحلیل بر مبنای داده های کیفی است. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه است که برای روایی و پایایی آن از ضریب روایی محتوا و بازمون استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 20 پرسش نامه برای متخصصین و 20 پرسش نامه برای مدیران شهری در زنجان است که با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده اند. پژوهش حاضر به منظور برند سازی و طرح اصلی تحقیق از مدل پنج فازی برندینگ مورگان و پریچارد استفاده می کند که دارای سه مرحله است: شناسایی هویت بارز شهر زنجان برای برند سازی با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی؛ برند سازی با استفاده از مدل پنج فازی و تحلیل نیروهای پنج گانه پورتر؛ و معرفی هویت، عنوان و نشان برند شهر زنجان. به علاوه، نتایج نشان می دهد جاذبه های فرهنگی و تاریخی، منجر به القای مجموعه ای منحصربه فرد از تداعی هایی از فرهنگ و تاریخ شهر زنجان در ذهن همه ذی نفعان است. نمره به دست آمده از ارزیابی عوامل داخلی و عوامل خارجی مؤثر بر تبیین برند شهری در شهر زنجان نشان دهنده غلبه نقاط قوت بر نقاط ضعف موجود در محیط داخلی و غلبه فرصت ها بر تهدیدهای موجود در محیط خارجی می باشد.

نقد روانکاوی، رویکرد مهمی در عرصه شناخت بهتر و عمیق تر آثار ادبی است. در این رویکرد، مباحثی مانند ضمیر «خودآگاه»، «نیمه خودآگاه» و «ناخودآگاه» اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا آثار ادبی یکی از تجلی گاه های مهم ضمیر ناخودآگاه است که دربردارنده کام ها و آرزوهای سرکوب شده ای است که به مرور زمان به سوی این ضمیر راه یافته، در آن جای گیر شده است. هنرمند و در اینجا شاعر، تمایلات وازده خود را والایش می کند و با استفاده از ترفندهای هنری و آرایه های ادبی به نحوی آن ها را در آثار خود منعکس می سازد که خواننده آن آثار به التذاذ ادبی دست می یابد و درست به همین سبب، همه آثار هنری، به ویژه آثار ادبی بستر بسیار مناسبی برای نقد روانکاوانه هستند. در این پژوهش تحلیلی توصیفی، ضمن ارایه توصیف مختصری از مقوله های روانکاوی پنج گانه، یعنی «خودآزاری»، «دگرآزاری»، «دیده بانی»، «عشق به هم جنس» و «بت وارگی»، بازتاب های پیدا و پنهان آن ها را در غزلیات سعدی استخراج کرده، به طبقه بندی آن ها پرداخته و به این نتیجه رسیده ایم که سعدی اولا این مقوله ها را با بسامد نسبتا بالایی در غزلیات خود بازتاب داده است، ثانیا با استفاده از هنر شاعری و ترفندهای بلاغی، آن ها را به بهترین شکل ممکن، تصعید، تلطیف و بیان کرده است، تا آنجا که می توان «والایش» را یکی از عوامل مهم التذاذ ادبی از شعر سعدی دانست.

دیر زمانی از مرگ خیام نگذشته بود که دیدگاه های متفاوت و حکایت ها و افسانه های متناقضی درباره زندگی و شخصیت خیام پدید آمد. برای نمونه در آثاری مانند تتمه صوان الحکمه، تاریخ الحکما، مرصاد العباد و.... می توان بخشی از این دیدگاه های گوناگون وگاه متضاد را دید. این تناقض ها در سده چهاردهم به گونه ای بسیار آشکارتر در پژوهش های محققان درباره خیام دیده می شود. در این مقاله کوشش شده، با در نظر گرفتن دو محور اساسی (اندیشه و شخصیت) در همه آثار پدید آمده درباره خیام رویکردهای متفاوت در زمینه خیام شناسی بررسی شود. به طور کلی می توان پنج رویکرد زیر را معرفی کرد:1-رویکردی که صادق هدایت آغازگر آن بود.2-رویکردی که با محمد علی فروغی و قاسم غنی شروع شد. 3-رویکردی که با اثر صدیقی نخجوانی زیر عنوان خیام پنداری آغاز شد.4-رویکردی که با عباسعلی کیوان قزوینی در ایران پدید آمد. 5-رویکردی که ف، دوبلوای فرانسوی آن را زیر عنوان «چهره ای داستانی از خیام» ارایه داد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

نشانه شناسی، اثر هنرمند را به متنی سرشار از نشانه هایی تبدیل می سازد که می توان آن ها را از طریق رمزگشایی، بازتعریف کرد. رولان بارت با استفاده از نشانه شناسی، علاوه بر تبیین معنای پیام های این ساخته های فرهنگی، به بررسی نیت، نحوه تولید و هویت تولیدکنندگان آن ها نیز می پردازد. بارت مدلی را تحت عنوان «رمزگان پنج گانه» (هرمنوتیک، نمادین، پروآیرتیک، معنایی، ارجاعی یا فرهنگی) ارائه می نماید که توسط آن نشانه ها را به نظام های معنادار تبدیل می سازند. مسئله اصلی در این پژوهش، بررسی عکس های صحنه پردازی شده جف وال، هنرمند معاصر کانادایی، بر اساس رمزگان پنج گانه بارت است. هدف اصلی، خوانش آثار وال بر اساس رویکرد بارت است. این پژوهش از نوع نشانه شناسی از مجموعه روش های کیفی است. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه ای و مشاهده تصاویر است. تحلیل با روش کیفی بر اساس نشانه شناسی بارت است. نمونه گیری گزینشی غیرتصادفی است. در بررسی این عکس ها، به طور ضمنی این نتیجه حاصل گردید که عکس های جف وال قابلیت خوانش، تفسیر و رمزگشایی بر اساس رمزگان پنج گانه بارت را دارا است، زیرا از یک سو، عکاس، با روایت بصری اثر خویش مخاطب را با خود همراه ساخته و از سوی دیگر، مخاطب را به خوانش و تفسیری تازه بر مبنای پونکتوم شخصی خویش وادار می سازد؛ به گونه ای که معنا از سطح تصویر صحنه پردازی شده فراتر رفته و موجب خلق معنایی شخصی و تازه اثر می گردد. آثار جف وال مخاطب را مجبور می کند که بر اساس پونکتوم شخصی او آن را بخواند و تفسیر کند که منجر به ایجاد معانی جدید و شخصی می شود. چنین است که به واسطه آنچه بارت آن را پونکتوم نامیده است، عکس های جف وال تبدیل به متنی می شوند که معنای آن ها وابسته به معانی است که مخاطب پیوسته و آگاهانه، با ارجاع به دانش و تجربه زیستی خویش می آفریند.

پژوهش پیش ­رو به بررسی تحلیلی رمان تحسین شده پرندۀ من اثر فریبا وفی می­پردازد. رویکرد نظری اتخاذ شده در مطالعه حاضر بر پایه تحلیل متنی و سنخ­شناسی ادبی در تفکر منتقد ادبی فرانسوی رولان بارت بنا شده است. بدین منظور، اس/زد اثر مهم و تاثیر­گذار بارت به عنوان مبنای نظری و شیوه روش­شناسی در تحقیق حاضر نقش مهمی ایفا می­کند. در تحلیل متنی بر این پایه، نشانه­شناسی ادبی مفهومی کلیدی به شمار می­رود. این رویکرد نشانه­شناختی به عنوان یکی از اولین نمونه­های تحلیل پساساختارگرایانه توسط بارت با ارائه رمزگان پنج گانه­ی کنشی، هرمنوتیکی، معنایی، نمادین و فرهنگی تاسیس می­شود. نتیجه­ی این گونه تحلیل متنی تعریف «متون خواندنی و نوشتنی» است که می­توان از آن به عنوان سنخ­شناسی ارزشی یاد کرد. متون خواندنی که اغلب متونی رئالیست هستند، امکان تحلیل و تفسیر را در خواننده به حداقل می­رسانند. این در حالی است که متون نوشتنی یا به عبارتی متون نوگرا، به مخاطبی فعال در پروسه­ی تفسیر متن نیازمند است. بررسی رمزگان پنج گانه در متون نوشتنی موجب شناخت تفاسیر گوناگون خوانندگان مختلف از فرهنگ­های متفاوت می­شود و از طرفی این بررسی عیار متون خواندنی را نیز از ساحتی ارزشی مشخص می­کند. علاوه بر این، با اهتمام به مفهوم «اسلوب نوشتار» مطرح شده در درجه صفر نوشتار اثر شناخته شده بارت، بررسی پرندۀ من از ساحتی روایت­شناختی صورت می­گیرد که منجر به اطلاق مفهومی سنخ­شناسانه به رمان مذکور خواهد شد. در این پژوهش رمان وفی با به­کارگیری رمزگان نشانه­شناختی پنج گانه و اسلوب نوشتار مؤلف مورد تحلیل متنی قرار گرفته است و از این رو به اطلاق طبیعتی خواندنی به این اثر معاصر منتج شده است. روش به­کار رفته در مطالعه حاضر بدین گونه است که با انتخاب قطعات مختلف از جای­جای متن رمان پرندۀ من و بررسی آن­ها بر مبنای رمزگان پنج گانه نشانه­شناختی سعی بر اثبات اطلاق مفهوم متن خواندنی به این رمان شده است. تعدد رمزگان کنشی و هرمنوتیکی در متن پرندۀ من، جایگاه مؤلف و قالب روایی داستان، این اثر را به متنی خواندنی که نیازمند خواننده­ای منفعل است تبدیل می­کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل میزان توجه به اصول پنج گانه دین اسلام(توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت) در کتاب های درسی دوره ابتدایی است. روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل محتوا است. جامعه پژوهش، کتاب های درسی دوره ابتدایی است که در سال1397 چاپ شده است و چهار عنوان «هدیه های آسمانی»، «تعلیمات اجتماعی»، « فارسی» و «آموزش قران» با 21 جلد کتاب به صورت هدفمند در نمونه قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که در مجموع 3325 مرتبه به مفاهیم مرتبط با اصول دین اشاره شده است. که به ترتیب بیشترین فراوانی مربوط به اصول توحید با 46/35 درصد موارد، نبوت با 13/ 30 درصد موارد، امامت با 16/27 درصد موارد، معاد با 18/7 درصد موارد و عدل با 06/درصد موارد تحلیل شده می باشد. این نتایج بیانگر این است که آموزش اصل عدل در دوره ابتدایی مغفول واقع شده است. اصل عدل، نقش مهمی در کارآمدی نظام تربیتی اسلام دارد. از این رو ضروری است که آموزش اصل عدل در برنامه درسی دوره ابتدایی گنجانده شود.

نقد ساختارگرا یکی از شاخه های نقد متون ادبی به شمار می رود که در آن به کشف ساختارها و رابطه میان اجزاء و قوانین پرداخته می شود. یکی از پایه گذاران این مکتب «رولان بارت» (Roland Barthes) (1915-1980) اهل فرانسه است. او مدلی را تحت عنوان «رمزگان پنج گانه» برای تحلیل ارایه داده که به تشخیص و کشف لایه های کنشی، معمایی، ضمنی، فرهنگی و نمادین متن می انجامد. با استفاده از این رمزگان می توان نشانه ها را به واحدهای معنادار تبدیل کرد و به درک ارتباط میان دال و مدلول رسید. این مقاله بر آن است که بر اساس روش توصیفی-تحلیلی رمزگان های پنج گانه در رمان «حب بلامقاومه» اثر«لیلی عیتاوی» نویسنده معاصر لبنانی را استخراج و رمزگشایی کند و با بررسی آن ها به دال مرکزی داستان دست یابد. این رمان با استفاده از هر پنج رمزگان مفهوم مقاومت و عشق را به عنوان دال مرکزی طرح کرده و قهرمانان اصلی داستان را به عنوان نماد روحیه شهادت طلبی و مشتاق رسیدن به عشق حقیقی معرفی کرده است. همچنین داستان با هماهنگی در ساختار و محتوا، گاه به بیان ضمنی ارزش ها و ایدیولوژی شخصیت های جهادگر، در قالب گفتگوها و یا توصیف های غیرمستقیم پرداخته و در این میان، دو گانه حق و باطل را نیز از خلال وجوه خصلت های متعارض میان شخصیت های مثبت و منفی، رقم زده است. نگاه مطلق گرای نویسنده به شخصیت ها باعث ایجاد شخصیت های نمادین در داستان شده و طرح معماهای کوچک و بزرگ و پاسخ دادن به آن ها در طول داستان نیز، به پیشبرد حوادث کمک کرده است.